Omuzu soğuğun derd’aldı beni (Koşma)

Yeşil giymiş alta üste kırmızı

Canım elvermiyor yüreğim sızı

Aramız ıraktı unuttun bizi

Sürmeli gelinin derd’aldı beni

 

Kara çarşaf giyme dedim giydin mi

Ellere de uyma dedim uydun mu

Seni ellere verdiler duydun mu

Kaşları kemanın derd’aldı beni

 

Almayı altından almalı gelin

Gözlerin güzeldir sürmeli gelin

Aşığa gurbetlik nitmeli gelin

Gözleri sürmenin derd’aldı beni

 

Baharda dillenir bülbülün dili

Goncası açmalı gönüldür yeri

Sevdiğim oturmuş yeridir seki

Dilleri ballının derd’aldı beni

 

Ahi ahmed der ki no’la no’la hey

Derdli yürek dayanır mı buna hey

Sevdiğim, gam çekerim dünyada hey

Omuzu soğuğun derd’aldı beni

 

 ahi kul ahmed nasibidir

24 Mayıs 2016
Okunma
bosluk

Senden arta kül gördüm

İndim yarin bahçasına, gonca açmış gül gördüm

Gülün aşkıyla inleyen, dalında bülbül gördüm

İşveyle gülen beyaz zambak gelinlik içinde

Dağıtmış mor saçlarını söyleyen sümbül gördüm

 

Öbek öbek oturmuş da çiğdem mahsun açılır

Al giyinmiş gelincik de siyah sürme sürünür

Sarı sarı papatyalar dal dal olmuş dallanır

Ala güzelin yüzünde hicaptan bir tül gördüm                                                                                                                                                                        

 

Yaseminler ortancalar söyletir leylakları

Laleler renge bürünmüş sarıları da alı

Ne hoş kokar karanfiller kıvır kıvır yaprağı

Onca çiçek suretinde bir demet gönül gördüm

 

Hüsnü yusufun hüsnüne aşık olmuş dervişler

Kendi yapar kendi çatar lakin zahirden gizler

Bu sırrı nerden anlasın benim gibi gafiller

Onca ayet içinde de ahmedimi zül gördüm

 

Bu bağı firdevste mahsun mesti hayran gezindim

Geçtim mecnun çöllerini çün leylaya ulaştım

Aşk mı idi şevk mi idi bu hale şaştım kaldım

Aşkın narına yan ahmed senden arta kül gördüm

 

22 Nisan 2016
Okunma
bosluk

Yareninden ayrı düştüğün zaman (Koşma)

Behey ala gözlüm, güzel dilberim

Hoşlanırım benimle’lduğun zaman

Gider de gönlümün pası, karası

Zevklenirim benimle’lduğun zaman

 

Konuştukça bal akar dilinden

Gülüştükçe güller açar yüzünden

Al kınalı ak ellerin yüzünden

Çekiver, çevrilip baktığın zaman

 

Aşkın ataşı beni od’a saldı

Divane etti, hem aklımı aldı

Sanırım vücudum cennete vardı

O yarim koynuma girdiği zaman

 

Yandı ha yandı da yürek tavası

Çeken bilir ayrılığın havası

Çıka gelir bir cennetlik kuması

O yare de haber saldığım zaman

 

Yörü bre, kara kaşları kalem

Arayıp seni bilmem nerde bulam

Yakasın canım da canına katam

Seni bana Mevla yazdığı zaman

 

Gül dikensiz bitmezmiş be hey şaşmış

Seni bana dediler yakar imiş

Taramış zülfünü yüzüne dökmüş

Yari gerdanından öptüğüm zaman

 

Yine duman aldı dağların başın

Yenilendi sardı şol eski derdin

Aşkın ataşında kül oldun yandın

Yareninden ayrı düştüğün zaman

 

Ahi kul ahmedim eller övünsün

Sen şöyle dur, yarin gonca açılsın

Ala göze siyah sürme sürülsün

Akşamdan yar ile yattığım zaman

 

ahi kul ahmed nasibidir

5 Şubat 2016
Okunma
bosluk

Gören söylesin kimindir bu güzel (Koşma)

Kara kaş altında sürmeli gözler

Baha el altında goncalı güller

Döküp gerdana da zülfünü dizer

Çıkar yaylada salınır bu güzel

 

Yunmuş yıkanmış Çuğun’un gölünde

Parlar durur siyah zülfü telinde

Giyinmiş kuşanmış hoş salınır da

Gören söylesin benimdir bu güzel

 

Yukarıdan da Kılıçözü ırmağı

Saklı durur bu sinemin yarası

Gavur kızı bizle açtı arası

Gören söylesin kimindir bu güzel

 

Yanakta gamzesi kar eder cana

İlin yari benzer huri gılmana

Ben yitirdim ben ararım bahana

Gören söylesin kulumdur bu güzel

 

Gel benim karşımda salın bir güzel

Beni sarhoş etti bir yavru gazal

Kara kaş altında da melil melil

Gören söylesin canımdır bu güzel

 

Canım hoştur gelir gönlümün şanı

Seni seven yiğit neylesin malı

Defeder giderir gönlümün gamı

Gören söylesin neyindir bu güzel

 

Ahi ahmed gider kendi yoluna

Has bahçada gonca güller açıla

Değmen benim zülfü telli yarime

Gören söylesin yarimdir bu güzel

 

 

 ahi kul ahmed nasibidir

2 Şubat 2016
Okunma
bosluk

Sardı gidiyor (Koşma)

Yüce dağlar sen de ben gibi ol’sın

Felek bir silledir vurdu gidiyor

Ayrı düştüm yarenimden eşimden

Felek bir silledir vurdu gidiyor

 

Yağmur yağar bahçada gül bitirir

Yel estikçe rayihasın getirir

Sarı çiğdem öbek öbek oturur

Bahar bir güldedir sardı gidiyor

 

Yücesinde ılgıt ılgıt karın var

Seni yaylayacak da dumanın var

Bilmem öyle bilmem şöyle kulun var

Dağlar bir yaredir sardı gidiyor

 

Kırmızı gül gonca açmış yazınan

Bir doru atınan kolda bazınan

Bir dem sürmedim on yedide kızınan

Çare bir kızdadır yaktı gidiyor

 

Yaz gelince iller göçer de konar

Yiğitler suyundan içip de kanar

Pınar başında yar deyip de çömer

Zaar bir çaredir yandı gidiyor

 

Yüce dağlar melil mahsun kalasın

Fethetmeye geldim yarin kal’asın

Onbeşinde gelin oldu duyasın

Zaar biçaredir yaktı gidiyor

 

Yine duman aldı dağların başın

Kudretten karadır yarimin kaşın

Şu güzele bir gonca da gül verin

Ak göğsü üstüne sardı gidiyor

 

Ahi ahmedin yanmıştır çırası

Gelmiyor bir türlü daha ölesi

Güzeller çerağı kendi yanası

Bu da biçaredir yandı gidiyor

 

ahi kul ahmed nasibidir

1 Şubat 2016
Okunma
bosluk

Ziyade (Koşma)

Ala gözlerini sevdiğim güzel

Böyle güzel yoktur senden ziyade

Bilmem melek misin yoksa huri mi

Böyle güzel yoktur senden ziyade

 

Bakarmış da deli gönlüm bakarmış

Her gördüğünü gönlüne yakarmış

Bir gün şöyle bir gün böyle dönermiş

Bugün güzelliğin dünden ziyade

 

Şu bahçandan dersem gonca gülünü

Nice bir çekeyim aşkın yayını

Hayli demdir bekliyorum yolunu

Bugün beklediğim dünden ziyade

 

Yayladım da yayladım yar yayladım

İndim engine de seyran eyledim

Ahdım olsun seni alır kaçarım

Bugün ki değerin dünden ziyade

 

Ararım ararım da dost ararım

Dost yoluna veririm onca malım

Bekle sevdiğim bekle benim yolum

Bugün ederin de dünden ziyade

 

Güzeller güzeli hüma yavrusu

Gözleri sürmeli alma kurusu

Söyleyim ben sana sözün doğrusu

Bugün güzelliğin dünden ziyade

 

Aşkın kılıncını taktım belime

Muhabbet ne imiş bildim yenice

O dostu saraydım bari bu gece

Bugün sıcaklığın dünden ziyade

 

Keklik gibi ordan ora sekersin

Beni görsen kaşın gözün yıkarsın

Çağın geçmeden de kul mu ararsın

Seni seven yoktur benden ziyade

 

Gece gündüz de sevdana yelerim

Aşık olup hüsnün bağın dererim

Daha evvel değmez eller sanırım

Seni saran yoktur benden ziyade

 

Yarim salınır da yarim salınır

Ciğerciğim bölük bölük bölünür

Sonunda bu dert beni öldürür

Sana ölen yoktur benden ziyade

 

Kaş altından melil melil bakarsın

Aşık olsan ataşıma yanarsın

Taramış zülfün kakülün kesersin

Dökmüş ince bele belden ziyade

 

İflah etmez bu dert beni oyalar

Mehlem almaz sinemdeki yaralar

İster ise boyuncuğum uralar

Bugünkü zulmetin dünden ziyade

 

Güzel seninle yaylayım yaylada

Sakla beni bucağında otağda

Her hizmetin ben eyleyim ne var da

Senin divanında kuldan ziyade                   

 

Ahi kul ahmedim yanar güzele

Her sevdiğine tutarmış çetene

Nice kulların var yazar kalemle

Beni yazdırırsın elden ziyade

 

 

ahi kul ahmed nasibidir

7 Ocak 2016
Okunma
bosluk

Yine bahar oldu açıldı güller (Koşma)

Yine bahar ayları da gelende

Bülbül güle dallanacak zamandır

Gurbete giden sevdiğin arzular

Yare haber salınacak zamandır

 

Severim seni ben de yana yana

Kul oldum ben yarime anlasana

Seherde başlar bülbüller figana

Artık kuşlar ötüşecek zamandır

 

Yine bahar oldu açıldı güller

Bülbül figan etti kokuştu güller

Hoş bir avaz oldu açıldı sümbüller

Aşıkların hoş olduğu zamandır

 

Gülün halinden bülbül bilir imiş

Yarin halinden aşık bilir imiş

Aşka düşmeyen neye mihnet etmiş

O yare bülbül olduğum zamandır

 

Yine geldi canım baharlar bağlar

Bülbül firkatin söyler hemin ağlar

Türlü çiçeklerle donanmış bağlar

Çiçeklerin açıldığı zamandır

 

Bahar gelir bülbül şakır nazalır

Gonca açar bülbül konar sözalır

Güzeller içinde benim ki baştır

Güzellerin gel olduğu zamandır

 

Bülbül aşık olmuş da gonca güle

Kırmızı gül nisbet eder yanağa

Altın sırma saçın düşmüş beline

Güzel yare yeldirdiğim zamandır

 

Kirpiğin yıkmış alıcı bakarmış

Aklı baştan alıp sinem yakarmış

Bu bahtı karayı derde salarmış

Dertlerimin depreştiği zamandır

 

Bülbül öter olmuş sarpça kayada

Terk etmiş gülü figanı derinde

Bilmem bugün bilmem yarın huzurda

Bizlere de gel olduğu zamandır

 

Çıktım yükseğine seyran ederken

Ötüşür bülbüller gonca açarken

Kime ne olmuş sırnaşırım candan

Yarime  kul olduğum zamandır

  

Türlü türlü bağlarsın da başını

Aman vermez de yıkarsın kaşını

En sonunda ben dererim gülünü

Baharın gonca açtığı zamandır

 

Zülüflerin deste deste oluptur

Al yanağı sarmış beste yazıptır

Bu dert bende yaralarım azıptır

Dertlerimin depreştiği zamandır

 

Ataş olmayınca duman tüter mi

Vakti gelmeyince bülbül öter mi

Ak göğüste çifte benler biter mi

Benlerin de sayıldığı zamandır

 

Koç yiğitler gelir y’zıdan yabandan

Tanır sevdiğini kara kaşından

Elinde divit kalem  yazar halden

Defterimin dürüldüğü zamandır

 

Ahi kul ahmedim eller övünsün

Öyle bir derde düştün ki yanarsın

Akşam oldu çıra gibi sönersin

Vaktimin tamam olduğu zamandır

 

ahi kul ahmed nasibidir

4 Ocak 2016
Okunma
bosluk

Ala benli yarden ayrıldım (Koşma)

Perçemin çekmiş ala karlı dağlar

Göğsü ala benli yarden ayrıldım

Dövünürüm dertli dertli ağlarım

Döşü ala benli yarden ayrıldım

 

Kervansaray senin nice yolun var

Her biri üstünden ingine aşar

Yar ile eğleşirken şimdi kaçar

Lebleri cilveli yarden ayrıldım

 

Yatırıp uyuttum yari dizimde

Uyandıkça bakar idi yüzüme

Şeker şerbet tatlı şirin sözüne

İnandım da dili baldan ayrıldım

 

Dost dosta değil dosttan dosta bakar

Domur domur göğsünü ağzıma koyar

İlkbahar gelmiş gonca gibi açar

Kokusu gül kokan yarden ayrıldım

 

Hayal olduda karşımdaki dağlar

Dökülmüş yapraklar sonbahar bekler

Eşinden ayrılan ah çeker ağlar

Ah çekerim nazlı yarden ayrıldım

 

Ak kuğulu göllerde mi yaşarsın

Bağrı başlı dağlardan mı aşarsın

Düşürmüş yaşmağı alıp kaçarsın

Başı bağlı güzel yarden ayrıldım

 

Yetirdim yetirdim derdim yetirdim

Bir ulu çınardım yandım kurudum

Baharım gelmedi de hep yas tuttum

Cilveli neşeli yarden ayrıldım

 

Lale sümbül güller biter başında

Dağlar ne çok gümanın var serinde

Ezelden yazılmıştır bu kanun böyle

Otağı döşeli yarden ayrıldım

 

Bülbüle hoş gelir gülün kokusu

Sevene zor gelir yarin kötüsü

Akşama dek över yarin eyisi

Eyisi köşeli yarden ayrıldım

 

Ben seni severim candan güzelim

Sen beni sevmesen de bir güzelim

Serimden geçtim de ağlar gezerim

Ayrıldım gül yüzlü yarden ayrıldım

 

Canımı canına verdim tezelden

Canım yitti benden etti nazardan

Seni beni bir mevladır yaradan

Canımın zalimi yarden ayrıldım

 

Kömür gözlüm saç bağını takmışken

Seni bana Rahman verdi demişken

Üç gün koynunda da sabahlamışken

Sabahı sıcacık yarden ayrıldım

 

Kara  kaşlı güzel ile olmuşken

Top zülüflü güzel deyu yanmışken

Sana yaramadım ben bu huyinen

Sefalı cefalı yarden ayrıldım

 

Üç güneydi benim kavli kararım

Beş gün oldu gelmez dahi selamın

Ben yitirdim ben ararım yaranım

Kime ne ki ben o yarden ayrıldım

 

Ahi ahmed der ki gelenler gider

Ömürü yetenler borcunu öder

Doyamadım ben o yare zulmeder

Mah cemalli nazlı yarden ayrıldım

 

 

ahi kul ahmed nasibidir

30 Aralık 2015
Okunma
bosluk

Neyleyim ( Koşma )

Dost dost deyip de hey yanıp durduğum

Dost bana yareler açtı neyleyim

Ak gerdana beşi birlik dizdiğim

Dost bana yareler açtı neyleyim

 

Selam saldım karlı dağlar ardına

Aldı m’la sevdiğim lebler aşkına

İl yanmazken ben yanarım derdine

Dağlar aramızı açtı neyleyim

 

İnce uzun yollar aştım yol deyu

Yaylasına vardım elaman deyu

Sinesine elim sundum yar deyu

Beyler ayırdı da kovdu neyleyim

 

Dökülsün zillerin sen de ben gibi

Varılmaz yolların dağlar set gibi

Bahçada açılmış gonca gül gibi

Eller kokladı da soldu neyleyim

 

Dosta dost gerek hatırdan geçmeye

Cana can gerek gönülden içmeğe

Bene sen gerek sedeften uçmağa

Şeytan yokladı böyle’ldu neyleyim

 

Ak ellere al kınalar yakarmış

Bir goncaya el sineler dökermiş

El gördüye şol cilveler saçarmış

Kullar aramızı açtı neyleyim

 

Sıkım sıkım sıkmış ince belini

Bal döktürür ağzındaki dilini

En sonunda ben dererim gülünü

Anan aramızı açtı neyleyim

 

Aşık mısın aşık ağzımı ararsın

Her sözümü acizime yorarsın

Benim haram niçin gülüm derersin

Canlar ararmış canını neyleyim

 

Ne idi göçün kul ahmedim neydi

Pazar ettim gülümü suçum buydu

Al kanlara bezendim ölsem eydi

Haller söylermiş cananı neyleyim

 

Cennet sandım kız koynunun içini

Eğri saydım şu soyhanın suçunu

Kime dedim yar tövbenin bacını

Koçlar vurdu da böyle’ldu neyleyim

 

Eğme kaşın sonra bakmam yüzüne

Ataş düşsün ala güzel özüne

Yemem içmem de bakarım tadına

Gönül bir çifte şahan da neyleyim

 

Benim işim minnet ile zar değil

Güzel nazın bana olsun zor değil

Sevmez isen söyle bana ar değil

Güller kar etmedi anam neyleyim

 

Şeker mi kaymak mı baldan ilave

Severim güzeli maldan ziyade

Çirkine gönül düşmüş hem ziyade

Zulüm âna varmış da neyleyim

 

Ahi kul ahmedim yurdun tazele

Kaçtır bahası kul oldun güzele

Gönül ferman dinlemez bak gazele

Solar güllerim de yavrım neyleyim

 

 

ahi kul ahmede nasib oldu.

5 Mayıs 2014
Okunma
bosluk

Yardan ayrılanın ( Varsağı )

Bre güzel böyle m’olur

Halı yardan ayrılanın

Katresi deryaya varır

Halı yarden ayrılanın

 

Gökte güvercinler uçar

İner ovalara düşer

Ak elleri deste tutar

Gülü yardan ayrılanın

 

Havalanma telli turnam

Kondu göçtü kimler canan

On üçünde yazdı ferman

Canı yardan ayrılanın

 

Gül dikensiz olmaz imiş

Er baharda gonca açmış

Bülbül diye mihnet etmiş

Dalı yardan ayrılanın

 

Ahi Ahmet geçmez imiş

Ataş almış yürek yanmış

Can düşüpte ciğer deşmiş

Gönlü yardan ayrılanın

 

Dumanlı dağlar dumanlı

Sevenin hali gümanlı

Bahar geçmiş yazlı kışlı

Ömrü yardan ayrılanın

 

Sevdim seni sevdim seni

Senden âla çoktur beni

Sen olmasan kimler nesi

Derdi yardan ayrılanın

 

Gelin kızlar gelin gelin

Bahasıdır aşka yelin

Onbeşidir canı tezin

Eli yardan ayrılanın

 

Erenler biz de bilelim

Seven el olmaz belalım

Bu aşkı cana satalım

Nazlı yardan ayrılanın

 

Kervansaray pare pare

Allar giyer kare kare

Selam almaz nazlı yare

Kulu yardan ayrılanın

 

Yel üstünde çifte konak

Haydi şöyle konup göçek

Sevip sevip ayrılacak

Zülfü yardan ayrılanın

 

Bugün yari düşte gördüm

Gördüm amma hayra yordum

Varıp güzellere yandım

Teni yardan ayrılanın

 

Yörü bre güzel hele

Yiğit bekler çağın gele

Senin olmadığın yere

Düşe yardan ayrılanın

 

Küskün müyüz akça gelin

Açmaz mıymış gonca gülün

Bağı bahçe gülşen neyin

Adı yardan ayrılanın

 

Kaşın siyah kara kara

Şükür ettim yaradana

Canım ister daha daha

Hani yardan ayrılanın

 

Selam versem almaz imiş

Kadir kıymet bilmez imiş

Hepten kelli onmaz imiş

Beli yardan ayrılanın

 

Ahi kulum gelmez yere

Selam salma duymaz ele

Aşık olmayaymış diye

Canı yardan ayrılanın

 

 

ahi kul ahmed nasibidir

22 Nisan 2014
Okunma
bosluk
kırşehir Son Yazılar FriendFeed

Dili Seç

cami alttan ısıtma
halı altı ısıtma
cami ısıtma
cami ısıtma