Omuzu soğuğun derd’aldı beni (Koşma)

Yeşil giymiş alta üste kırmızı

Canım elvermiyor yüreğim sızı

Aramız ıraktı unuttun bizi

Sürmeli gelinin derd’aldı beni

 

Kara çarşaf giyme dedim giydin mi

Ellere de uyma dedim uydun mu

Seni ellere verdiler duydun mu

Kaşları kemanın derd’aldı beni

 

Almayı altından almalı gelin

Gözlerin güzeldir sürmeli gelin

Aşığa gurbetlik nitmeli gelin

Gözleri sürmenin derd’aldı beni

 

Baharda dillenir bülbülün dili

Goncası açmalı gönüldür yeri

Sevdiğim oturmuş yeridir seki

Dilleri ballının derd’aldı beni

 

Ahi ahmed der ki no’la no’la hey

Derdli yürek dayanır mı buna hey

Sevdiğim, gam çekerim dünyada hey

Omuzu soğuğun derd’aldı beni

 

 ahi kul ahmed nasibidir

24 Mayıs 2016
Okunma
bosluk

Kumaş olsam arşın arşın yırtsalar (Koşma)

Kara gözlerine kurban olduğum

Koma beni el yerine sevdiğim

Gurbet elde kem haberin alırsam

Koma beni el diline sevdiğim

 

Dağların karı bağların gülü mü

Etti beni divane mi deli mi

Ayrılık elinden bağım ezik mi

Koma beni gazeline sevdiğim

 

Darılma sevdiğim sözümdür sana

Seni severim cefa etme bana

Al yanaktan bir buse ver sen bana

Koma beni yad eline sevdiğim

 

Yine esti muhabbetin yelleri

Coştu m’ola göz yaşının selleri

Garib kaldık nideydik bu illeri

Koma beni yadellere sevdiğim

 

Kumaş olsam arşın arşın yırtsalar

Yar beline büklüm büklüm sarsalar

Dilim söyler amma gözlerim ağlar

Koma beni ara yerde sevdiğim

 

Ahi kul ahmed senin bir kölendir

Al sat öldür ister ise dolandır

Ben bu aşkı nerde bulsam yamandır

Koma beni ateşine sevdiğim

 

 

ahi kul ahmed nasibidir

4 Mart 2016
Okunma
bosluk

Yine bahar oldu açıldı güller (Koşma)

Yine bahar ayları da gelende

Bülbül güle dallanacak zamandır

Gurbete giden sevdiğin arzular

Yare haber salınacak zamandır

 

Severim seni ben de yana yana

Kul oldum ben yarime anlasana

Seherde başlar bülbüller figana

Artık kuşlar ötüşecek zamandır

 

Yine bahar oldu açıldı güller

Bülbül figan etti kokuştu güller

Hoş bir avaz oldu açıldı sümbüller

Aşıkların hoş olduğu zamandır

 

Gülün halinden bülbül bilir imiş

Yarin halinden aşık bilir imiş

Aşka düşmeyen neye mihnet etmiş

O yare bülbül olduğum zamandır

 

Yine geldi canım baharlar bağlar

Bülbül firkatin söyler hemin ağlar

Türlü çiçeklerle donanmış bağlar

Çiçeklerin açıldığı zamandır

 

Bahar gelir bülbül şakır nazalır

Gonca açar bülbül konar sözalır

Güzeller içinde benim ki baştır

Güzellerin gel olduğu zamandır

 

Bülbül aşık olmuş da gonca güle

Kırmızı gül nisbet eder yanağa

Altın sırma saçın düşmüş beline

Güzel yare yeldirdiğim zamandır

 

Kirpiğin yıkmış alıcı bakarmış

Aklı baştan alıp sinem yakarmış

Bu bahtı karayı derde salarmış

Dertlerimin depreştiği zamandır

 

Bülbül öter olmuş sarpça kayada

Terk etmiş gülü figanı derinde

Bilmem bugün bilmem yarın huzurda

Bizlere de gel olduğu zamandır

 

Çıktım yükseğine seyran ederken

Ötüşür bülbüller gonca açarken

Kime ne olmuş sırnaşırım candan

Yarime  kul olduğum zamandır

  

Türlü türlü bağlarsın da başını

Aman vermez de yıkarsın kaşını

En sonunda ben dererim gülünü

Baharın gonca açtığı zamandır

 

Zülüflerin deste deste oluptur

Al yanağı sarmış beste yazıptır

Bu dert bende yaralarım azıptır

Dertlerimin depreştiği zamandır

 

Ataş olmayınca duman tüter mi

Vakti gelmeyince bülbül öter mi

Ak göğüste çifte benler biter mi

Benlerin de sayıldığı zamandır

 

Koç yiğitler gelir y’zıdan yabandan

Tanır sevdiğini kara kaşından

Elinde divit kalem  yazar halden

Defterimin dürüldüğü zamandır

 

Ahi kul ahmedim eller övünsün

Öyle bir derde düştün ki yanarsın

Akşam oldu çıra gibi sönersin

Vaktimin tamam olduğu zamandır

 

ahi kul ahmed nasibidir

4 Ocak 2016
Okunma
bosluk

Al yazmalıma gurbet kuşunun ahı (okuyucuya 2. bayram günü yazılmış 3. bayram hediyesidir)

Al yazmalım gurbet ele düşmüşem
Kına yak zülfüne sal efil efil
Mor çevrelim sarı yazma savmışam
Çarlan dur zülfüne sal efil efil

*

Al yazmalım gurbet elde yazmışam
Mor çevreli yari gözüm kesmiş hem
Aşk mührünü gönül sana vurmuşam
Yakadur zülfüne yan efil efil

*

Al yazmalım gurbet ele dökmüşem
Yar bağrımı deldi deyü yanmışam
Dert mührünü gönül harda vurmuşam
Çekedur zülfüne zar efil efil

*

Al yazmalım gurbet ele şaşmışam
Kim sorarsa yari evla demişem
Aşk şarabı zemzem yaza durmuşam
Saki ver kıbleye dön efil efil

*

Al yazmalım gurbet eli ölçemem
Kaç baharım geçti seni göremem
Sıdk sadıkım ahdim kavi dönemem
İçedur hasreti dol efil efil

*

Al yazmalım gurbet eli gezmişem
Her vardığım yeri şerre yazmışam
Er sandığım kulu çeri görmüşem
Tapa dur şeytana oy efil efil

*

Al yazmalım gurbet eli sormuşam
Yel dediğin yorgan, bağrı sarmışam
Yad ellerde çifte kuşak bağlaram
Sara dur meydana er efil efil

*

Al yazmalım gurbet ele varmazmış
Kaç densize fak’rin bağı sormazmış
Tek başına ciğer çalkalanmazmış
Kala dur yerinde yar efil efil

*

Al yazmalım gurbet eli geçelim
Al yanaktan güller açar öpelim
Kırk avradın başı sensin güzelim
Çıkadur meydana çav efil efil

*

Al yazmalım gurbet ele el ettim
El vermedik yadı yoğa altlettim
Ey garipler yiyin için bahşettim
Seve dur miskinler hoş efil efil

*

Al yazmalım gurbet elde nazlıyam
El salmaz ki yurdum yarim yoklayam
El amandır elin kahrı çekerem
Çekedur yazgıdır zor efil efil

*

Al yazmalım gurbet elde namazım
Kıl muhabbet cana vursun niyazım
Er olanlar arşta gezer nihanım
Yite dur Rahman’da öl efil efil

*

Al yazmalım gurbet kuşu uçarmış
Uç demezem lakin kaşa kemanmış
Kaç güzelin kastı sana nazarmış
Güledur gülşende aç efil efil

*

Al yazmalım gurbet elde çözerim
Al ipekten şalvar giysen çözerim
Sal ibrişim kuşak bende giyerim
Doku dur şalları sar efil efil

*

Al yazmalım gurbet elde biterim
Sen olmazsan aşkım şaşar yiterim
Can canana Behlül olur gülerim
Yana dur aşk od’na ten efil efil

*

Al yazmalım sabret vuslat yakındır
Aşk ahmedin, ahi kulluk tekindir
Ol yoğunu serdi hal’i sekindir
Öle dur ahmedim gül efil efil

*
ahi kul ahmed

7 kasım günü sıla-i rahim için Ankaradan Kırşehire giderken şanal turizmde yolda yazılmıştır. okuyucularıma ikinci bayram hediyemdir. hayırlı bayramlar dilerim Allah’tan bütün ümmeti muhammede efendim…

Çar: baş örtüsü, tülbent
zülüf: saç
zar: zorlanmak
evla: iki şeyden önce gelen
kavi: güçlü, dayanıklı
ciğer çalkalamak: dost ya da akrabaların eskileri yadetmeleri
çavmak: şöyle bir vurup geçmek
yazgı: kader çizgisi
yitmek: Allah’ta fani olmak, benliğini terketmek, ikilikten vazgeçmek
gülşen: gül bahçesi
Behlül: deli derlerse de lakin veli bir zattır. Abbasi Halifesi Harun Reşit’in kardeşidir.
vuslat: kavuşmak demektir

7 Kasım 2011
Okunma
bosluk

gönül evi marifettir

Şeriat evvel uyulur

Tarikatta yol bulunur

Yol evvele ali olur

Şer’i geldi şer’i gider

*

Gönül evi marifettir

Aşkın seli hakikattir

Kimin gönlü sadarettir

Yıka geldi yıka gider

*

Ben yürürüm ilden ile

Kul ararım yoktan giye

Gurbet kuşu nerden nere

Hana geldi hana gider

*

Gezdim gavur illerini

Sordum nazik dillerini

Gördüm şeytan kullarını

Tapa geldi tapa gider

*

Gurbet ilinde yürürüm

Dostu düşümde görürüm

O leylayı sen bilirim

Seve geldi seve gider

*

Kırşehir kayseri Sivas

Malatya elaziz dolaş

Gönül yakın urfa Maraş

Geze geldi geze gider

            
*
kul ahmed

3 Kasım 2011
Okunma
bosluk
kırşehir Son Yazılar FriendFeed

Dili Seç

cami alttan ısıtma
halı altı ısıtma
cami ısıtma
cami ısıtma