Benden selam edin selvi boyluma
İnce belli al yanaklı canıma
Yenem derim de yenemem kalbime
O yarimin dengini bulamadım
Elimden kaptırdım canım Haççayı
Okur gezer idi bağı bahçayı
Çaplı dibi kuytu idi sarmayı
O canımın bendini aşamadım
Bir yağız atla Haçça’yı kaçırsam
Mavzer sala gardaşları yumulsam
Kış ortası düğün dernek dökülsem
O zalımın çarhını kıramadım
Allar geymiş harelere bürünmüş
Asbap düzüp düğünlerde sürürmüş
Benden âri kaç yiğide kaş atmış
O kahpenin punduna çökemedim
Dağlar çiçek açmış çiğdem nazınan
Çekmiş perçemini kardan yazınan
Selam etsem turnalarla sazınan
O incenin belini saramadım
Seher yeli yarden âri çavda gel
Güle dedim benle harda olda gel
Benden geçtim candan âlâ yanda gel
O belanın şem’ine yanamadım
Göz göz olmuş sinemdeki yareler
Çare olmaz Haçça’deki gamzeler
Bazar kurdum bezirganım güzeller
O vefasız aşka kandıramadım
Bir selamı geldi elden alemden
Melhem olmaz yürekteki yareden
Eğer ölür isem ben bu nazardan
O yagazın lebini ememedim
Nideyim ağalar beyler nideyim
Ben bu Haçça’yla kader mi bozayım
Hakka ruz eyleyip can mı vereyim
O maralın canını çözemedim
Haçça’nın lebleri bellidir belli
Zülfünün telleri topuktan sallı
Kararım kavidir yazgımın cevri
O garazkar tavrını yıkamadım
Güller açar Haçça gelmez bahçadan
Yakut desem mana çalar Haçça’dan
Diller nider gözde mizan karardan
O Haççanın bağını bozamadım
Haçça’nın şalı ipekten ipekten
Mevlam sabır versin darın düşenden
Bir gül olsam beni hara çekenden
O selvi boyu yaylaklayamadım
Ahi kul ahmedim Haçça’dır aşkım
Haçça’yla döner dünyam lakin zalım
Aldığım her nefes Haçça’dan yazgım
O algını levhe yazdıramadım
aşık ahi kul ahmede yazmak nasib olmuştur