Güzel sevdim deyu kostak yol etmiş
Arkam sıra gıybet eden çoğ imiş
Şu güzeli naza çeken zor etmiş
Önüm sıra yola düşen çoğ imiş
Hazan erdi gönül çemen neylesin
Nice güzel sarmak gönül eylesin
Dünü günü ana baba kollasın
Aramızda yüce duran dağ imiş
Salındı boyuna kavak yelleri
Goncayı açarmış yiğit kolları
Baharı çemendir yayla kızları
Ardımızda sıra kollar çoğ imiş
El dayim yoklarmış senin bendini
Gül yüzün soldurur çözer dengini
Bu illerde paşa beylik ingili
Vatanında züğürt olmak yeğ imiş
Karşımda durur boz bulanık dağlar
Yar yüreğim çatallı sene yanar
Gadaların alayım tozlu yollar
Yar eline ırak düşmek dağ imiş
Bahar olsa yazı gelmez çemenden
Yazı düşse harman olmaz sinemden
Habar geldi yare bilmez zalımdan
El dilinden zehir içmek yeğ imiş
Dağlar oldum iniledim bir zaman
Perçem açtım aktı suyum bir zaman
Çemenlendi eteklerim bir zaman
Dağ elinden gayri düşmek dağ imiş
Bu illerde bilmem ki ne işim var
Yar iline habar saldım sazım kar
Gel eylemiş gayri durma canım var
Her yanımdan dara düşmek dağ imiş
Kaç demet hayal etsem yar üstüne
Ne söyler bilmem anın yel üstüne
Kur kurul açıl saçıl kol üstüne
Er kolundan canda yitmek cağ imiş
Hayatım şahittir iman yarime
Döşedim zaittir kulpu zarına
Aşığa bahadır cehli yunmaya
Aşk od’undan iman çalmak sa’ imiş
Ahi kula ahmed yazdım dalından
Çala durdum gönül sazı yolundan
Gelmez gitmez Rahman yaza eşkindan
Hakk yoluna candan geçmek dağ imiş
aşık ahi kul ahmede bunları yazmak nasib olmuştur
Al yanaklı kızlar göç eyledi ilinden
Koç yiğitler mahsun kaldı nigar kaşından
Bağu bahçesi vurgun yedi gül dalından
Gördüm güzelleri de yadetmez sevdiğim
Ağşam olur koç yiğitler yerde yatamaz
Dertlenir de sunasına kertme diyemez
Silkinip de gam yükünü sırttan atamaz
Ahdim güzelleri de ahdetmez sevdiğim
Bir selamın almadım dilinden dişinden
Güzel yatamıyom hayalinden düşünden
Gadaların alayım gel geçme eşinden
Sarsam güzelleri de sulhetmez sevdiğim
Güzelliğe güvenme bir sivilce yeter
Zenginliğe güvenme bir kıvılcım yeter
Gonca gülü açmağa bir koç yiğit yeter
Dersem güzelleri de eğlenmez sevdiğim
Ölüm var kalım var şerli soyha dünyada
Koç yiğitler yaban oldu ağlar yazıda
Yandı yüreğim düşünce yiğit soğana
Sordum güzelleri de karetmez sevdiğim
ahi kul ahmed de bunu böyle söyledi
Yandı yandı aşkın deryasını boyladı
Kızlar gitti gitti de koç yiğitler ağladı
Varsam güzelleri de çarhetmez sevdiğim
ahi kul ahmed’e nasib
Ahiyim de deli gönül ahiyim
Konar göçer bir gözleri sürmeli
Ahıyım da deli gönül ahıyım
Konar göçer bir gözleri sürmeli
*
Yanayım da deli gönül yanayım
Gözler çekik beller ince sarayım
Yollar uzak gönül nice sorayım
Oynar geçer bir gözleri sürmeli
*
Öleyim de deli gönül öleyim
Senin için yağlı kurşun yiyeyim
Kırkı leşker seksen şaki vurayım
Yakar geçer bir gözleri sürmeli
*
Sarayım da deli gönül sarayım
Dağlar karlı yollar uzun nideyim
Gönül bağlı kalpler yanık yazayım
Okur geçer bir gözleri sürmeli
*
Seveyim de deli gönül seveyim
Gülüm ağlar geçit ver de geçeyim
Yardan haber geldi sal da varayım
Gözler geçer bir gözleri sürmeli
*
Alayım da deli gönül alayım
Gelin açma gadaların alayım
Lebler salmış kurbanların olayım
Yıkar geçer bir gözleri sürmeli
*
Öveyim de deli gönül öveyim
Güzel seni saraylarda göreyim
Gönül kasrı padişahın olayım
Neyler geçer bir gözleri sürmeli
*
Öpeyim de deli gönül öpeyim
Bahar geldi alyanaktan alayım
Nazlı olma kırk avrattan geçeyim
Güler geçer bir gözleri sürmeli
*
Güleyim de deli gönül güleyim
Vakit geçmiş kocamaktan öteyim
Doksan olsa dördü birden alayım
Naçar geçer bir gözleri sürmeli
*
Yanayım da deli gönül yanayım
Ahi ahmed kul’un olsun öleyim
Güzel sarmaz isem bahtı karayım
Yağlar geçer bir gözleri sürmeli
ahi kul ahmed
Not: Bu şiir 17 yy yaşamış Karacaoğlan’ın gözleri sürmeli adlı şiirinden esinlenerek yazılmıştır. “Bir gözleri sürmeli” tanımlaması onundur. Bunun dışındakiler Ahi kul ahmede verilenler ve kendi çabasıdır.